آهنربا شی جامدی است که بر اساس یک پدیده فیزیکی به نام مغناطیس عمل کرده و نیرویی تولید می کند که به صورت یک میدان مغناطیسی اطراف آن را فرا گرفته و اشیا آهنی یا فولادی که در این میدان قرار می گیرند را به خود جذب می کند.
آهنربا ممکن است به صورت طبیعی توانایی جذب داشته باشد (مانند سنگ آهنربا) یا پس از ترکیب با سایر عناصر همچون ساماریوم کبالت این ویژگی را به دست آورد.
انواع آهنربا
به طور کلی سه نوع آهنربا وجود دارد که عبارتند از:
1. آهنربای موقت
این نوع آهنربا در حضور یک میدان مغناطیسی خاصیت آهنربایی پیدا می کند و زمانی که از این میدان خارج شود خاصیت مغناطیسی خود را به تدریج از دست می دهد.
برخی آلیاژهای آهنی، آهن ها، گیره های کاغذ و میخ همگی می توانند به عنوان آهنربای موقت عمل کنند.
2. آهنربای دائمی
آهنربای دائمی به راحتی خاصیت مغناطیسی خود را از دست نمی دهد. این آهنربا ممکن است از عنصرهای خاکی کمیاب (rare-earth) یا به واسطه ترکیبات شیمیایی تولید شود.
3. آهنربای الکتریکی
آهنربای الکتریکی که به نام الکترومغناطیس نیز شناخته شده با عبور جریان الکتریکی از سیم پیچی با هسته فلزی ایجاد می شود و این سیم پیچ یک میدان مغناطیسی ایجاد می کند که با قطع جریان از بین می رود.
از الکترومغناطیس ها برای کاربردهایی که نیاز به قدرت زیادی دارند نظیر مسیرهای ریلی جاده ای، دستگاه های MRI و جرثقیل ها استفاده می شود. آهنربای الکتریکی در سخت افزار کامپیوتر و تلویزیون نیز کاربرد دارد.